Këtë vit, zgjedhjet presidenciale amerikane po shënohen nga një nivel i jashtëzakonshëm pasigurie, një situatë që nuk është parë më parë në historinë politike të fundit të SHBA-ve.
Ndryshe nga zgjedhjet e mëparshme të ngushta, si në vitin 2000, kur George W. Bush fitoi me disa qindra vota në Florida, këtë herë rezultatet janë pothuajse të pamundura për t’u parashikuar.
Kandidatët janë pothuajse të barabartë në sondazhet e fundit, ku diferencat janë brenda kufirit të gabimit si në nivel kombëtar, ashtu edhe në shtetet kyçe të fushëbetejës.
Siç raporton BBC, kjo pasiguri po shqetëson ekspertët politikë dhe strategët e fushatës, të cilët nuk mund të bëjnë një parashikim të saktë për rezultatin.
Një shembull i papritur ishte epërsia e papritur e Harris në një sondazh të fundit në Iowa, një shtet tradicionalisht republikan.
Megjithatë, rezultati përfundimtar mbetet i lidhur me pjesëmarrjen në votime – nëse më shumë gra, banorë ruralë ose të rinj të pakënaqur vendosin të votojnë, ky faktor mund të ndryshojë rrjedhën e rezultateve.
Fushata e Harris-it po fokusohet tek i ashtuquajturi “muri blu” – Pensilvania, Miçigani dhe Wisconsin, shtete që demokratët rikthyen në vitin 2020.
Nëse Harris arrin t’i mbajë këto shtete, rruga për në Shtëpinë e Bardhë bëhet më e drejtpërdrejtë.
Zgjedhjet e 2024-ës po konsiderohen si një “hedhje monedhe”, ku një lëvizje e vogël në çdo drejtim mund të përmbysë rezultatin.
Harris dhe Trump përfaqësojnë dy pikëpamje shumë të ndryshme të SHBA-së – mbi emigracionin, tregtinë, çështjet kulturore dhe politikën e jashtme.
Presidenti për katër vitet e ardhshme do të jetë në gjendje të formësojë qeverinë amerikane – duke përfshirë gjykatat federale – në një mënyrë që mund të ketë një ndikim për brezat.