Me humbjen e artistit të madh, Raphael Sanzio, më 6 prill 1520, në atë kohë ishte raportuar se Papa, Leo X, ishte zhytyr në pikëllim. Vdekja e tij i shkaktoi pra një reagim të jashtëzakonshëm atij.
Në Galerinë Kombëtare të Londrës është paraqitur edhe një përkushtim i punë së tij.
Raphael njihej edhe si “shpëtimtari i Romës”, ka thënë Kuratori Matthias Wivel.
Andaj, edhe trupi i tij ishte transportuar në një kortezh funerali me pishtarë në një meshë në Vatikan, pasuar nga varrimi në Panteon.
“Ky artist, është më i njohur për pikturat dhe afresket e tij dhe deri diku, vizatimet e tij. Por, ai ishte edhe arkitekt dhe arkeolog dhe si i tillë ai ofroi dizajne në një gamë të gjerë mediash, nga skulptura dhe printimet tek tapiceria dhe mozaiku”.
”Ai është një nga gjigantët e Rilindjes Italiane. Raphal ka lindur në rajonin Marche në Itali në pranverën e vitit 1483. Familja e tij jetonte në Urbino. Babai i Raphaelit, Giovanni Santi, ishte piktor në oborrin e kulturuar të Federico da Montefeltro. I mbetur jetim në moshën 11-vjeçare, nga fundi i adoleshencës Raphaeli kishte marrë përsipër punëtorinë e familjes dhe punonte në mënyrë të pavarur në komisionet kryesore në rajon, kryesisht piktura,” ka thënë Matthias Wivel.
Pra, shohim se Raphaeli edhe pse i mbetur jetim në një moshë shumë të re, përsipër ka pasur punën dhe familjen, një artist i njohur për piktura, dizajne dhe fusha të tjera të lartëpërmendura.
Pas vdekjes së tij, ndikimi i tij ishte shumë i madh deri në shekujt 18 dhe 19. Madje veprat e tij, kosideroheshin si modelet më të larta.
“Në fillim të viteve 1500, ai ofronte dizajne për të tjerët për të pikturuar. Raphaeli u vendos në Firence nga viti 1504. Fillimisht ai shkoi për të mësuar nga artistët atje: nga Leonardo da Vinci dhe Michelangelo”.
”Në piktura të tilla, si “Portreti i një gruaje” e shohim të pasqyruar edhe modelin e Da Vincit, në shprehjen e jetës së brendshme të tij. Ndikimi i teknikave të tyre dhe përbërja e veprës së tij u bë shpejt e dukshme në veprat e Raphaelit.”
Veprat që ka krijuar ky artist, të gjitha kanë qenë me motive të fuqishme, të cilat kanë ndikuar në gjithë shoqërinë e atëhershme.
“Motivet e artistëve të mëdhenj, shihen në secilin punim të tij. Dhe nga ajo periudhë shumë vizatime kanë mbiejtuar me stilolaps dhe ngjyrë. Mësimet që Rafaeli i mori nga Leonardo, e mësuan atë të shprehej lirshëm, dhe planet e tij u bënë gjithnjë e më komplekse dhe tredimensionale, siç mund ta shohim në vepra si ajo e ‘Familja e Shenjtë me një shegë’ ose ‘Vajtimin e Krishtit’ ”.
”Këto vepra patën ndikim të madh edhe përtej Romës. Reputacioni i Rafelit kishte vazhduar të rritet edhe në 1508. Ai u thirr në Romë nga Papa Julius II. Ai ishte ende vetëm 25 vjeç. Raphael u porosit t’i punonte apartamentet private të Papës, ‘Stanze’ në Pallatin e Vatikanit. Dhomën e parë që përfundoi Biblioteka personale e Papës, e ashtuquajtura ‘Stanza della Segnatura’, konsiderohet si kryevepra më e madhe e Rafaelit”, është shprehur Kuratori Matthias Wivel.