Aleksandar Vuçiq, presidenti i Serbisë, ka mbaruar.
Nuk ka më shpëtim për të.
As në komunitetin ndërkombëtar, as tek mbështetësit e tij në Serbi.
Kushdo nga radhët e tij do të ishte i çmendur të qëndronte pas politikës së tij të korruptuar, nga e cila të gjithë kanë përfituar, sigurisht… Por kjo ka shkuar shumë larg.
Presidenti i Serbisë është në një rënie të tillë saqë nuk e di më se si mund të mbijetojë.
Nuk ka autoritet që të flasë për ndonjë gjë pa u vënë në dyshim nga pothuajse gjithë kombi dhe komuniteti ndërkombëtar.
Ai është një gënjeshtar i njohur dhe hajdut.
I gjithë Bashkimi Evropian e ka cilësuar kështu. Disa ditë më parë në “rezolutë”. Epo, nëse mendoni kështu, si është e mundur që e keni deklaruar këtë vetëm në një dokument?
Dhe na lanë me të.
Me një vrasës të provuar të korruptuar. Atë që ushtron dhunë brutale ndaj fëmijëve. Ai ushtron dhunë brutale mbi fëmijët, i rreh në bodrume të institucioneve të qeverisë, kërcënon me vrasje dhe përdhunim, dhe shkatërron jetët e tyre që në moshë të vogël. Është traumatizuese se si ai vazhdon të vjedh për fëmijët e tij, familjen e tij, njerëzit tij, vetëm pak më shumë se pesëdhjetë vjeç. Dhe ai merr një përfitim për veten e tij.
Të gjithë e dinë gjithçka. Ata e dinë që regjimi i Vuçiçit është i korruptuar dhe vret.
Si në Serbi ashtu edhe në botë. Jo vetëm Bashkimi Evropian.
A janë dokumentet që po votohen kaq të rëndësishme saqë një i çmendur si ky lejohet të vazhdojë për disa muaj të tjerë, ndoshta edhe vite, për të shkatërruar jetën e fëmijëve?
Për të gjithë.
Çfarë sistemi i dobët është që të lejon të bësh një gjë të tillë.
Vuçiç, qëlloi i pari. Tani 1 nëntori, tani përsëri fëmijë, gra, nëna, baballarë, gjyshe dhe gjyshër, njerëz mjaft të zakonshëm do të qëndrojnë kundër pushtetit të tij. Dhe të gjithë e dinë këtë, e dinë dhe do të shikojnë, nëse dikush do të vdesë, nëse dikush do të vuajë, do të gjymtohet përgjithmonë para dhunës së tij.
Sepse njerëzit e mirë që e shohin nuk mund dhe nuk kanë asnjë mënyrë për të ndërhyrë?
Hajdeni ju lutem…
Vajza ime do të shkojë në Novi Sad më 1 nëntor. Këta njerëz, deputetët evropianë që e dënuan regjimin e Vuçiçit, si “kurrë më parë”, do ta lënë të shkojë atje. Duke e ditur se ishte qëlluar e shtëna e parë. Se ai u qëllua në Çaciland. Nëse atje ka një tufë armësh dhe kjo është një fuçi baruti, është çështje kohe – kur do të shpërthejnë.
Ata e miratuan rezolutën. Bravo. Tani rendi i ditës është, oh – pyetja është e madhe – çfarë lloj raporti do të bëjë Komisioni Evropian mbi progresin e Serbisë në integrimin evropian.
Gjatë asaj kohe, ne jemi të gjithë qenie të gjalla, ne jemi të gjithë njerëz, dhe këtu, nga vendi ku po e shkruajmë këtë dhe ku ata votojnë për një lloj letre për ne dhe dënojnë situatën në të cilën ndodhemi, dhe madje edhe ku u qëllua plumbi i parë.
Rrahjet brutale, paraburgimet për disa muaj dhe keqtrajtimet e tjera të njerëzve të pafajshëm kanë vazhduar për një kohë të gjatë. Ka kaluar një vit…
Cili është plani i Bashkimit Evropian, çfarë arrihet duke votuar për një lloj dokumenti që numëron krimet e regjimit të Vuçiqit? Si do ta parandalojë vdekjen dhe urinë në Serbi?
Dhe, të gjithë janë disi të lumtur.
“Asnjëherë një rezolutë më e mprehtë, fenomenale e Parlamentit Evropian…”. Dhe në Serbi, midis qytetarëve të Serbisë që kundërshtojnë regjimin e Vuçiçit, një akt i tillë festohet.
Dhe pastaj ata do të shkojnë në protestën tjetër, do të humbasin kokën, do të rrezikojnë jetën.
Ata po presin plumbin tjetër.
Po flasim për një njeri që burgosi më shumë se një mijë të rinj, fëmijët tanë, i rrahu, tha kaq shumë gënjeshtra, nxiti kaq shumë njerëz përmes makinerisë së tij mediatike për të filluar një konflikt me anëtarët e familjes së tij, me popullin e tij.
Të gjithë e dinë se çfarë lloj personi është ai, dhe rezolutat dhe përfundimet bëhen për këtë pa asnjë ndërhyrje dhe mbrojtje të njerëzve të pafajshëm nga pushteti i tij.
Le të kalojmë mirë të gjithë duke parë plumbin e dytë, të tretë, të katërt…
Për Aleksandar Vuçiçin, kjo situatë, në prag të luftës civile, është mjedisi i brendshëm.
Ai e ndërtoi karrierën e tij politike mbi luftënxitjen, kundër popujve të ish-Jugosllavisë, të feve dhe kombësive të tjera.
Ai nuk ka problem të nxisë serbët kundër serbëve. Është edhe më e lehtë për të…
Marrë nga Danas, përkthyer dhe përshtatur në shqip nga Dukagjini.