Promovohet libri poetik “Zëra në heshtje të shpirtit” i Ilir Dugollit – një udhëtim filozofik në thellësitë e qenies njerëzore

Në një atmosferë të ngrohtë letrare e kulturore, në Prishtinë u promovua libri më i ri me poezi i poetit e studiuesit të filozofisë Ilir Dugolli, me titull “Zëra në heshtje të shpirtit (Poezi nga rrjedhat e ndjenjave)”.

Ngjarja mblodhi dashamirë të fjalës së shkruar, studiues e krijues të njohur, të cilët e përshkruan këtë vepër si një rrugëtim meditativ nëpër ndjenjat dhe përjetimet e shpirtit njerëzor.

Në hapje të promovimit, organizatorët e përshkruan librin si një udhëtim poetik që flet me gjuhën e heshtjes dhe ndjeshmërisë, duke e konsideruar jo thjesht si një përmbledhje poezish, por si një dialog të brendshëm mes njeriut dhe vetë ekzistencës.

“Ky libër nuk është vetëm një përmbledhje poezish, por një rrugëtim i brendshëm shpirtëror, që flet përmes heshtjes dhe qetësisë – duke prekur thellësitë e ndjenjave njerëzore”, u theksua në prezantim.

Në mesin e folësve ishin profesori dhe shkrimtari Prend Buzhala, në rolin e redaktorit letrar, filozofi Ridvan Emini, si recensent dhe interpretues i dimensionit filozofik të veprës, si dhe vetë autori Ilir Dugolli.

Filozofia në varg: leximi heideggerian i poezive të Dugollit

Në kumtesën e tij, filozofi Ridvan Emini e lexoi veprën e Dugollit në dritën e ontologjisë heideggeriane, duke e cilësuar si një krijim që flet për qenien, hiçin, kohën, hyjnoren dhe harmoninë e ekzistencës.

Sipas Eminit, poezitë e Dugollit janë “thellësisht metafizike dhe kërkojnë lexim në frymën e Heidegger-it”, sepse ato përfshijnë përvojën e qenies njerëzore në raport me kohën, boshësinë dhe shenjtërinë e jetës.

Në analizën e tij, Emini ndalet te poezitë si “Qenia dhe Hiçi”, “Kohë dhe përkohshmëri”, “Ku banon Hyjnia” dhe “Harmonia universale”, duke vërejtur se autori poetizon marrëdhënien midis qenies dhe hiçit si kusht për shfaqjen e së vërtetës, ndërsa koha dhe përkohshmëria trajtohen si mënyra njerëzore e përjetimit të përjetësisë.

“Ashtu si Heidegger thotë se ‘vetëm poeti mund të hapë shtigjet drejt qenies’, edhe Dugolli e dëshmon këtë përmes poezisë që shndërrohet në akt të mendimit poetik dhe zbulesës ontologjike”, theksoi Emini.

Ai e përmbylli fjalën e tij duke e quajtur librin një vepër të zbulesës së qenies përmes artit poetik, ku fjala bëhet hapësirë e përjetimit dhe kuptimit të ekzistencës njerëzore.

Një krijim që bashkon filozofinë dhe poezinë

Në fjalën e tij, autori Ilir Dugolli ndau me publikun përvojën e tij krijuese, duke e përshkruar librin si një reflektim mbi jetën, dashurinë, kohën dhe heshtjen, që ndërthuren në një mozaik ndjenjash universale.

Ai theksoi se poezia për të mbetet forma më e pastër e të menduarit, një mënyrë për ta prekur të vërtetën përmes ndjesisë.

Në fund të promovimit, u recituan disa poezi nga libri, ndërsa të pranishmit e vlerësuan veprën si një ndërthurje të rrallë të filozofisë me artin poetik, ku fjalët nuk janë thjesht vargje, por dritare drejt brendësisë së njeriut dhe kuptimit të qenies.

Promovimi u mbyll me falënderime për redaktorin Prend Buzhala, recensentin Ridvan Emini, Fondacionin “Hasan Prishtina”, shtëpinë botuese “Lena Grafik” dhe të gjithë pjesëmarrësit që i dhanë ngjarjes një frymë të thellë kulturore e shpirtërore.

Të fundit nga rubrika