Autoportreti i Frida Kahlo-s “El sueno (La cama)” pritet të thyejë rekorde në ankandin e Sotheby’s në Nju Jork, ku vlerësohet deri në 60 milionë dollarë.
Nëse arrihet kjo shumë, vepra do të bëhet piktura më e shtrenjtë nga një artiste grua.
Rekordi aktual mbahet nga Georgia O’Keeffe me “Jimson Weed/White Flower No.1”, e shitur për 44.4 milionë dollarë.
Por edhe me këto shifra, gratë mbeten shumë pas. Rekordi i burrave është marramendës: “Salvator Mundi” i Leonardo da Vincit u shit për 450.3 milionë dollarë — gati dhjetë herë më shumë se çdo vepër e një artisteje.
Hendeku është i dukshëm edhe te artistet e gjalla. Marlene Dumas këtë vit vendosi rekordin për një artiste femër me “Miss January” (13.6 milionë dollarë), një shumë që nuk shkon as në 15% të rekordit të Jeff Koons me “Rabbit” (91 milionë).
Pra, çfarë fshihet pas kësaj pabarazie masive? Ekspertët besojnë se mizogjinia, diskriminimi ndaj moshës dhe shtëpitë e ankandeve dhe muzetë e dominuara nga meshkujt janë faktorë që ndikojnë në vlerësimin e artit të krijuar nga gratë.
Një studim i Universitetit të Oksfordit zbuloi se njerëzit vlerësojnë më shumë vepra të njëjta kur mendojnë se janë bërë nga burra.
Ndërsa analiza e art-historianes Helen Gorrill tregoi se pikturat e nënshkruara nga burra rriten në vlerë, ndërsa ato të grave bien, raporton CNN, transmeton Dukagjini.
Sipas saj, pabarazia shkon edhe më thellë: disa artiste humbasin besueshmërinë tek koleksionistët pasi bëhen nëna, duke u cilësuar si “më pak të përqendruara”, çka ul vlerën e veprave të tyre.
Hendeku, sipas studiuesve, nuk lidhet me cilësinë e artit — por me paragjykimet e rrënjosura që vazhdojnë të diktojnë tregun.